خراسان، در عزاى ميهمانت سوگوارى كن

تو هم مثل مدينه، در غم او بى قرارى كن

خراسان، لاله دامان زهرا در تو پرپر شد

به داغ لاله ها سوگند، بر او سوگوارى كن

خراسان، پاره قلب پيمبر پاره شد قلبش

بنال و در غمش، خون دل از هر ديده جارى كن

خراسان، تا نگويد كس رضا را نيست غمخوارى

به جاى خواهرش معصومه بر اين كشته، زارى كن

خراسان، زهر كارى، خانه خلوت، ميهمان تنها

تو او را در كنار حجره در بسته، يارى كن

خراسان، خوب از مهمان خود كردى پذيرايى

از اين مهمان نوازى پيش زهرا شرمسارى كن

خراسان، در كنار جسم پاك يوسف زهرا

ز صورت پاك تو اشك جواد و آه و زارى كن

خراسان، تا برآيد ناله از باغ وگل و بلبل

فغان بر باغبان، در فصل گلهاى بهارى كن

خراسان، تا اميد نا اميدان در جهان باشى

چو «ميثم» بر در اين آستان، اميدوارى كن