زخمها بر هر گل یاست زنند

تیرها بر جسم عباست زنند

این جماعت زهر کینه می چشند

خیمه هایت را به آتش می کشند

سنگ ها را میل پیشانی توست

چشم هر یک بر پیشانی توست

فکر مرحم بر گلوی پاره باش

بهر شش ماهه پی گهواره باش